Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Duo Reges: constructio interrete. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.

Bork: Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?
Bork: Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.

Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Sit sane ista voluptas. Id enim natura desiderat. Dat enim intervalla et relaxat. Sed ad illum redeo. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.

Certe non potest.
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur,
quanta confusio?

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem
esse finem, non eundem.

Quicquid enim praeter id, quod honestum sit, expetendum esse dixeris in bonisque numeraveris, et honestum ipsum quasi virtutis lumen extinxeris et virtutem penitus everteris.