Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Quae contraria sunt his, malane? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Duo Reges: constructio interrete. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Minime vero, inquit ille, consentit.

Ego vero isti, inquam, permitto. Quod iam a me expectare noli. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Equidem, sed audistine modo de Carneade?

Quae possunt eadem contra Carneadeum illud summum bonum
dici, quod is non tam, ut probaret, protulit, quam ut
Stoicis, quibuscum bellum gerebat, opponeret.

In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de
moribus.

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.
Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Iam contemni non poteris.
Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum.

Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet.
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;

Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Bork: Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
Quare conare, quaeso.: Sedulo, inquam, faciam.
Bork: Quos qui tollunt et nihil posse percipi dicunt, ii remotis sensibus ne id ipsum quidem expedire possunt, quod disserunt.
Quonam modo?: Et nemo nimium beatus est;
Restatis igitur vos;: Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.