Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; An hoc usque quaque, aliter in vita? Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
At multis malis affectus.

Quid Zeno?: Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
Verum esto;: Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Itaque idem natura victus, cui obsisti non potest, dicit alio loco id, quod a te etiam paulo ante dictum est, non posse iucunde vivi nisi etiam honeste.

Si ad prudentes, alterum fortasse dubitabunt, sitne tantum
in virtute, ut ea praediti vel in Phalaridis tauro beati
sint, alterum non dubitabunt, quin et Stoici conveniente
sibi dicant et vos repugnantia.

Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Duo Reges: constructio interrete. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Sed nunc, quod agimus;